Студэнцкі абмен - адзін з самых прыемных і унікальных досведаў, якія можна набыць, навучаючыся ва універсітэце. За мяжой існуе мноства розных праграм для стажыровак у іншых краінах. У Беларусі гэты кірунак цяпер актыўна развіваецца.
У рамках пагаднення паміж ГДУ і універсітэтам горада Вальядалід дзейнічае акадэмічны абмен. Дзякуючы гэтай дамовы мне ўдалося прайсці стажыроўку ў адным з найпрыгажэйшых гарадоў Іспаніі.
Вальядалід - гэта горад на паўночным захадзе Іспаніі, які знаходзіцца менш чым у 200 кіламетрах ад Мадрыда. Вялікая колькасць гістарычных славутасцяў, музеяў, галерэй і паркаў дапаўняецца мноствам арыгінальных месцаў, дзе можна правесці вольны час. У горадзе пастаянна праходзяць нейкія святы і фестывалі, адкрываюцца новыя кафэ, крамы і клубы, таму сумаваць у перапынках паміж вучобай дакладна не даводзілася.
Кожны дзень я ішла на пары з думкай, што пазнаю нешта новае і ўнікальнае, што пазней змагу выкарыстаць на практыцы ў сваёй прафесійнай дзейнасці. Навучанне ў Еўропе арыентавана на групавую працу і практыку, таму не было сумна нават на лекцыях. Практычна ўсе заняткі па маёй спецыяльнасці праходзілі на англійскай мове, за выключэннем прадметаў, звязаных непасрэдна з вывучэннем іспанскай мовы. Дзякуючы гэтаму, узровень валодання мовамі маментальна павышаецца. Вядома, я не магу не згадаць такі прыемны аспект доўгачасовага знаходжання ў іншай краіне, як вывучэнне яшчэ адной мовы, у маім выпадку іспанскага. Крыху намаганняў для вывучэння граматыкі, і за параўнальна невялікі прамежак часу магчыма вывучыць мову на дастатковым узроўні. Іспанцы - народ прыязны і адкрыты, так што практыкаваць мову можна было паўсюль: людзі з радасцю выпраўлялі мае памылкі і спакойна рэагавалі на просьбы «казаць помедленнее і погромче». Хачу згадаць, напэўна, самы лепшы аспект стажыроўкі у замежным універсітэце - гэта вялікая колькасць ўзрушаючых людзей, якіх я сустрэла за гэты семестр, і якіх магу зараз назваць сваімі сябрамі. І ўсё роўна, калі чалавек не кажа ні слова па-ангельску, а вы не разумееце ні слова па-іспанску - усё магчыма, калі абодва маюць жаданне пазнаёміцца.
Калі я запаўняла дакументы на праект, многія людзі казалі мне, што гэта практычна немагчыма. Але ў мяне ўсё атрымалася: я набыла бясцэнны вопыт, унікальныя веды, мноства прыемных знаёмстваў. Хачу ад душы падзякаваць дэканат факультэта замежных моў і асабіста Алену Уладзіміраўну Сажын, аддзел міжнародных сувязяў на чале з Аляксандрам Паўлавічам Грахоцким за тое, што дапамагалі і падтрымлівалі мяне на кожным кроку.
Аніс Севдалева, студэнтка гр А-31
